wtorek, 7 czerwca 2016

Things I Didn't Know I Loved / Nâzım Hikmet

(...)
I never knew I liked
night descending like a tired bird on a smoky wet plain
I don't like
comparing nightfall to a tired bird




I didn't know I loved the earth
can someone who hasn't worked the earth love it
I've never worked the earth
it must be my only Platonic love



and here I've loved rivers all this time
whether motionless like this they curl skirting the hills
(...)
I know you can't wash in the same river even once
I know the river will bring new lights you'll never see
I know we live slightly longer than a horse but not nearly as long as a crow
I know this has troubled people before
and will trouble those after me
I know all this has been said a thousand times before
and will be said after me




I didn't know I loved the sky
cloudy or clear
(...)
I hear voices
not from the blue vault but from the yard



I never knew I loved roads
even the asphalt kind
(...)
Ramazan night
a paper lantern leading the way
maybe nothing like this ever happened
maybe I read it somewhere an eight-year-old boy
going to the shadow play



(...)
I never knew I loved the sun
even when setting cherry-red as now
in Istanbul too it sometimes sets in postcard colors
but you aren't about to paint it that way



(...)
I didn't know I loved clouds
whether I'm under or up above them
whether they look like giants or shaggy white beasts



(...)
I didn't know I liked rain
whether it falls like a fine net or splatters against the glass my
heart leaves me tangled up in a net or trapped inside a drop
and takes off for uncharted countries I didn't know I loved
rain


Fragmenty wiersza, tłumaczenie Randy Blasing i Mutlu Konuk
Zdjęcia jak zwykle mojego autorstwa :)

Nâzım Hikmet (1901-1963) – turecki poeta o polskich korzeniach, dramaturg i komunista, jeden z najbardziej znanych poza granicami swojego kraju tureckich pisarzy.

2 komentarze:

Ola pisze...

Te zdjęcia pięknie dopełniły słowa wiersza. Nazim Hikmet i jego związki z Polską są niezwykle ciekawe, to aż dziwne, że tak mało osób o tym gdziekolwiek wspomina - nawet w środowiskach zainteresowanych turecką kulturą.
W samym tekście wiersza rzucił mi się w oczy wers o kruku i jego długim życiu ;) Ciekawe czy Nazim też rzeczywiście wierzył, że kruki żyją niezwykle długo, czy tylko użył tego przesądu jako środka poetyckiego :D

Unknown pisze...

Wiersz mnie zachwycił!! A zdjęcia wzmocniły odbiór! Gratulacje!!